تابستون همشیه به خودم میگفتم مهر که ترم شروع میشه باید از همون روز اول با جدیت وتلاش زیاد بشینم رو درسام واز همه مهم ترکار پایان نامه رو باجدیت شروع کنم اما الان با گذشت دو ماه از سال تحصیلی هم چنان سر در گم هستم که این موضوع رو کار کنم،کار نکنم، موضوعو عوض کنم.آخه دیگه وقتی نمونده که بخوام موضوعو عوض کنم.کلا من از اون دسته آدما هستن که تا اجباری پشت سرشون نباشه کاری رو انجام نمیده.
هر چی با خودم کلنجار میرم که دیگه با جدیت بشینم رو درسام ولی میبینی باز نمیشه وفردا تا لنگ ظهر خوابم،حالا خوش بحال اقا علی که بالاخره بجز چای وخواب ،مدرسه میره وحداقل نصف روز سرگرمه ونمیدونه چطوری میگذره.اما من متاسفانه کارم فقط شده چایی خوردن وخوابیدن...!!!!
البته این تنبلی خودموتا یه حدودی میتونم به موضوعی که قراره کار کنم نسبت بدم.راستیتش من علاقه چندانی به این موضوع ندارم به قول خانم بهمن ابادی که میگفتن:irt وا قعا دغدغه ی من نیست،منم باهاشون موافقم.اما چه میشه کرد که دیگه کار از کار گذشته ونمیتونم موضوعو عوض کنم..
امید وارم که هر چه زودتر ازین خواب خرگوشی(تکه کلام مدیر مدرسه دوره راهنماییمون)بیدار بشم وعلی رغم میل باطنی به انجام کار پایان نامم همت بگمارم.
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
آمار مطالب
آمار کاربران
کاربران آنلاین
آمار بازدید
